(Mehmet Eyice

                                            

                                                   MEHMET EYİCE KİMDİR?

       

     Mehmet EYİCE Ailenin 4. ve en küçük çocuğu olarak

     1959 yılında Çağlayancerit köyünde dünyaya gelir. Anne ve babasının okuma yazması yoktur. Annesinin bir anlık ihmalliği yüzünden 3 aylık bebek iken yere düşürülür düşme sonucu görme yeteneğini kaybeder.

Ailenin fakirliği yüzünden Mehmet doktora götürülemez. Ebedi görme engelli olarak kalır.

     1980 yılında annesini 1989 yılında babasını kaybeder. 4 ablasıyla beraber baş başa kalır. Ancak okuma yazması yoktur. Mehmet genç bir delikanlı oluncaya kadar yalnız başına evden dışarı çıkamamış.

     1974’de Şiir yazmaya başlar. Görme yeteneği olmadığı için şiir’lerini kâğıda değil de hafızasına yazar. Tüm şiirlerini hafızasının bir köşesine kaydeder. Şair çok zekâlıdır.

      1974 yılında yazdığı ilk şiir’ini bu gün bile tereddüt etmeden okur. Şair biriktirdiği üç beş kuruş harçlık ile kendine bir saz alır. Köyünde saz çalan olmadığı için kendisine bir saz öğreticisi bulamaz. Saz çalmayı kendi kendine öğrenir. Şiirlerini bir kitapta toplama imkânı olmayan şair

     1974 ten 2013 yılına kadar yazmış olduğu Tüm şiirlerini sazıyla teyp kasetlerine okuyarak “Sazım Sesim Deyişlerim” adı altında tüm şiir’lerini arşivlemiştir.

     1978’de İstanbul’a gider 6 Nokta Körler Rehabilitasyon Merkezinde

6 ay eğitim görür. Kabartma yazıyı öğrenir. Kabartma yazı ile yazılan tüm yazıları okur. Okulda birçok arkadaşlar edinir. Kabartma yazı ile arkadaşlarına mektuplar yazar. Kendisisine gelen mektupları parmaklarının ucu ile okur.

     1983 de Kahramanmaraş Ertuğrul gazi Körler Okulunda dışardan bitirme sınavına katılır. Okulun İlk diploma alan bir numaralı öğrencisi olur.

     1987’de evlenir 1990’da bir oğlu dünyaya gelir. Çocuk. 3,5 yaşına geldiğinde hastalanarak ölür. İkinci bir çocukları olmamıştır.

     1974 ten 2013 yılına kadar Yazdığı tüm şiirlerini hayırsever bir arkadaşı tarafından sesli olarak bilgisayar hafızasına aktarılmıştır. Şair’in birçok şiirleri körler okul’u dergilerinde yayınlanır. Bir çok şiir’i 6 nokta körler okulu öğretmenleri tarafından sesli olarak CD’lere okunmuştur.

     Şair Çağlayancerit ilçesinin İstiklal Mahallesinde ikamet etmektedir. Şiir yazmaya devam eder. Şairimiz zeki ve gururludur. Komşularının verdiği sadakayı kabul etmez. Benden daha düşkün olanlara verin der. Boş durmayan şair çakmaklara kaz doldurarak iskemle yapıp satarak ve devletin verdiği malullük maaşı ile geçinmektedir.

-------------------------------------------------------------------

         NOT: Şair’in biyografisi Âşık Ali tarafından kaleme alınmıştır

                                   **************************

        İlçe bakkalı’nın birinden alış veriş yapan Mehmet Eyice bakkala verdiği paranın On TL olduğunu bakkal ise 5 TL aldığın iddia eder. Ve bakkal paranın üzerinin olmadığını 5 TL’ lik fındık verdiğin iddia eder bu olay üzerine şair Eyice bakkal için taşlama türü birkaç şiir yazar okuyalım bakalım.

                             BEŞ MİLYONU YEDİ HASAN

         

Az bir fındık alam dedim Ücretin söyledi Hasan On milyon uzattım verdim Beş milyonu yedi Hasan Bir süre bekledim durdum Sonra merak edip sordum Beş milyonu istiyordum Kalanın vermedi Hasan On milyonu beş belledi Kasaya attı vermedi Vebali de benim dedi Hatalı davrandı Hasan Bastım battım çamır suya Varıp oturdum oraya Elin uzattı masaya Çekmeceyi örttü Hasan Müşteriler veli nimet Sözüm ona (t…...) market Beklenmeyen bir hareket Helal haram demez Hasan

Tatlı dendi acı çıktı Öylesine canım sıktı Merhamet vicdanı kıttı Beş milyonu yedi Hasan Dünya senin olsa nolur Malın mülkün burda kalır Olan beş milyona olur Moralimi bozdu Hasan İki gözüm görmez diye Soyulup gittim şerciye Kazık atar müşteriye Üçkâğıtçı çıktı Hasan Dükkânına varmasaydım Arayıp ta bulmasaydım O fındığı almasaydım Bu durum olmazdı Hasan Mehmet Eyice der hasana Muhtaç mıydın beş milyona Şaştım telaşa tasana Nefsinin kölesi Hasan ---------------------------------                     18.Mayıs 2002